برای بی پناها سایبون باشیم
با دلای دل شکسته کمی مهربون باشیم

کاش بیایم به باغبونا کمی حرمت بذاریم

احترام دلای شکسته رو نگهداریم

کاش به مهربونترا دین مون و ادا کنیم

سهم خوشبختی مون و وقف بزرگترا کنیم

کاش یه کاری بکنیم که خستگیها در بشه

مرحمی بشیم که زخم آدما بهتر بشه

کاش که شاخه درخت زندگی رو نشکنیم

هفته ای یه بار به باغبونامون سر بزنیم

کاش که پاک کنیم تمام اشکایی که جاریه

خوب نگه داریم چیزی که واسه یادگاریه

کاش دس پرنده های بی پناه و بگیریم

توی آسمون بریم دامن ماه و بگیریم

کاش با مهربونی مون غصه ها رو کم بکنیم

رشته های عشق و تا همیشه محکم بکنیم

کاش بشینیم پای صحبت اونا که بی کسن

اگر درد و دل کنن به آرزوشون میرسن

کاش تو عصری که همش سنگیه و آهنیه

بگیم از چیزهایی که خوب ولی رفتنیه

کاش هنوز دیر نشده قدر هم و خوب بدونیم

نکنه دیر بشه تا ابد پشیمون بمونیم

کاش که این یه جمله هیچ موقع ز یادمون نره

آدمی چه خوب باشه چه بد باشه مسافره

مریم حیدرزاده




موفق باشید
فواد نیویورکی از دوستان لطفا پیغام بدین خوشحال می شویم