سلام به تمامی دوستان امیدوارم که حالتان خوب باشد امروز آمدم بعد از مدتها تا مطالبی بنویسم خیلی وقته که چیز بخصوصی پیدا نکردم در موردش بنویسم ولی حالا می خوام براتون از دوستی من با دختر خانمی بگویم که از سرزمین همیشه سبز بگویم که بوی نسیم شمال را به مشام ما می آورد روزنامه ای که مانند این دوست عزیز پرمحتواست و از مردم برخاسته و بر دل مردم می نشیند بله ایشان کسی نیست جز خانم هستی خانم که با حرفهای زیبایش زندگی دو چندانی به من داده است . دختری مهربان و فهمیده که تمامی حرفهایش پر از معناست . هستی خانم ممنونم . برای تشکر این شعر را برایت می نویسم امیدوارم که در زندگی همیشه موفق باشی و دوستی ما تا ابد همینطور بماند . بانوی ناتمام شب های مهتابی ، شهرزاد هزار قصه ام ، نگذار سکوت رجحان کند ! غربیگی مکن ! تلخی مکن ، شیرینم ! خاک این حوالی آشناست ، بوی دیار و نفس عزیز می دهد ، بنویس و از دلتنگی هایت برایم بگو ، نازنین ، اینجا هوای غربت ندارد ، صدای هجرت ندارد ، اینجا قفس نیست ، دخترک بی تاب ! اینجا آسمان یک پارچه آبیست ، پس پـــــــــــــــــــــــــــرواز کن